İlk aşkım bir siluetti... Çocuk sayılırdım. Aşk, üst raftaki kitaplarda bahsedilen duygunun adıydı henüz... Sinemada per­deden koltuklara doğru ışık ışık yayılan bir elektrikti... Ar­sız, mahcup ve ca­zip... alabildiğine melankolik, bir o kadar platonikti.
Böylesine uzak, öylesine yakınken aşk, bir gün o silu­eti gördüm.

Biliyorum, birisinden çok etkilensen, o insan seni yaralı çocukluğu, yazgısı ve öyküsüyle içini acıtsa, bu acının o coşkulu hüznünü daha da derinden hissedebilmek için bir süre sonra sen de benim gibi içinden “o şimdi gitse ve ben onu özlesem” diyeceksin

Ahmet Hamdi Tanpınar, Bir Yaz Yağmuru

YAĞMUR KAÇAĞI

elimden tut yoksa düşeceğim
yoksa bir bir yıldızlar düşecek
eğer şairsem beni tanırsan
yağmurdan korktuğumu bilirsen
gözlerim aklına gelirse
elimden tut yoksa düşeceğim
yağmur beni götürecek yoksa beni...

Attila İLHAN

Kime sorsam dönüşüm yok
Nereye gitsem mavi
Yelkenimde deli rüzgâr
Her yanım tuz, deliyim
peşimde rüzgâr, ne yağmurlar dost ne bir kıyı var, deliyim
düşlerim kaldı, yalnızım düşlerim kaldı, deliyim

Çok su verilince ölür ya çiçekler
Çok ağlarım çürür gözlerim gidersen eğer
Ben senin gül bahçende oyunlarıyla mutlu
Ve affedilmeyi çok seven yaramaz bir çocuğum
Sen ne güzel güldün solmuyordun
hem çok seviyordun hem beni yormuyordun
Çiçekler.. çiçekler sevildikçe büyür
Gitme diyorum sana gitme çiçeklerim benimle ölür

Tut elimden beni kaldır göçelim
Adalara bu gece
Yağım tükendi kandilim söndü
Yana yana bu gece
Canımı alsınlar dar sokaklar vakitsiz uykular
Uyanırım eli annemin gönlümü okşar
Düştüm eyvah dalgalara yar
Ay dokundu geçti bana yar
Çıkar beni kollarında yar
Kurut sakız ağacında yar
Yüreğim yanar
Nar ağacında bir kucak zakkum
Hangi yazdan kalma
Canımı al benim al ışığımı
Hüznüme dokunma
Denize bandım ekmeğimi sana getirdim yar
Suya karıştım şarkılarla gelmiyor bahar
Kimse bilmiyor derdimi
Ateşe attım kendimi
Geçti zamanı ateşin aşkın
Şimdi kül vakti
Bu deniz annemin evi
Çivit kokardı mendili
Sebebi yok ağlar dururdu
Her seher vakti

Akşam vakti sardı yine hüzünler
Kalbim yangın yeri, gel kurtar beni senden
Akşam vakti dolaştım sokaklarda
Yırtık bir afiş, seni gördüm duvarda

Sigaramın dumanına sarsam saklasam seni
yokluğun ah yol yol olsa uzasa unutmam seni
Gitme gitme gittiğin yollardan dönülmez geri
Gitme gitme el olursun sevdiğim incitir beni

Gitmem gerek bu şehirden Bir rüya oldun sevdamın gergefinde Neden çocuklar beni gösteriyor Yağmur yağsa güneşin yerine Ha gayret güzelim gayret Biter elbet bu yağmur sabret Sensizlikten olsa gerek Çekilmez oldu buralar Hep benle beraber bulamadıklarım Bak cesaretim yok artık Geç oldu yorgunum Yine deli oldum sayende Saçında rüzgar Ha gayret güzelim gayret Biter elbet bu yağmur sabret Ayrılıktan olsa gerek Gecikiyor sabahlar Hep benle beraber unuttuklarım Dönmüyor epeydir başım Denizler yalan Sevmek ateş olurmuş derler Yanmak yalan Şimdi öyle uzak ki geldiğim yollar Yanlış bir öyküdeyim beni yeniden yaz Bir çocuktum sevmiştim Avuçlarımda aynalar Gayret et güzelim elini uzat Ha gayret güzelim gayret Biter elbet bu yağmur sabret

Bir şarkıya takılmışsan
üstüne çökmüşse sözleri, yanında hüzün
ruhuna ucundan dokunmuşsa
kararmışsa gün gibi aydınlık yüzün
her telefon çaldığında karşındaki yine bir başkasıysa
ağlamak, beklemekten çok kolay bir parça bile umut kalmadıysa

Ah kaybolan el değmemiş ruhundu kir tutmayan
Ah kaybolan içindeki çocuktu yeri dolmayan

Her gece yattığında
aklındaki sevgilin değil bir başkasıysa
ve her şeyi unutup uyumak istiyorsan
sığınmak için seçtiğin yer rüyalarınsa
her aynaya baktığında karşındaki sen değil başkasıysa
ağlamak aldanmak kadar kolay
kendine bile bakacak yüzün kalmadıysa

Ah kaybolan el değmemiş ruhundu kir tutmayan
Ah kaybolan içindeki çocuktu yeri dolmayan

Görmüyor musun
kabuk bağlamıyor kanattığın hiçbir yaran
Hiçbir zaman geri dönmüyor kaybettiğin onca insan
Saat dört olmuş arıyorsun çaresini hüznün kederin
Acıdan başka dermanı yok ki boşvermiş bünyenin

Geçip giden zamanları

Bir yerlerde bulsam

Sonra üzülsem

Üzüldüğüme üzülsem

Gözyaşıma dalıp dalıp

Seni hatırlarım

Gittin şimdi sen

Yoksun yanımda

Bir şey istemem

Neye yarar hatıralar

Yüreğimin kıyısına vurdun minicik bir darbe

Susmalıydım tutamadım kendimi

Bir canım var feda etsem sevdamı bilemezsin

Bir acım var anlatsam önünü göremezsin

Herkes unuttu gittiBende unuttum her şeyi

Bari bari sen unutma beni

süzülürken yaşlar gözünden sakın utanma!

Aglamak ofke delice nefret
Doruklarda ask doyumsuz sevinc
Kahreden keder kIsaca hayat
Ve nefesindir ve nefesindir

Aglamak su gelip gecici dunyada
Herseye ragmen varolmak demek
Aglamak yasanan binlerce duygu
insanca coskunun guzel bir seyidir

Aglamak senin kara dunyada
Hala sevdigin ve hissettigin
Tum guzelligin ve cirkinliginle
Var oldugundur var oldugundur

Yalnızlığım

yeni tanıştık belki de

ama kim bilir belki de

hep vardın eşlik ediyordun sessiz ve sinsice belki de

şimdi şimdi anlıyorum kurnazca yürüdün beni belki de

lime lime savurdun sevdiklerimi belki de

yalnızlığım yaşamak zorunda olduğum beraberliğimsin

yalnızlığım kanımsın canımsım sen benim

çaresizliğimsin

yalnızlığım bugünüm yarınım sen benim hüzünlerimsin

yalnızlığım tek bile bildiğim sen benim

vazgeçilmezimsin.

senin olmamı istedin ama belki de bir aşık gibi

inatla bunca zaman kendine sakladın belki de

bir tohum gibi serpildin filizlendin ben oldun belki de

yatağımı bile paylaşabilmek için benimle

yalnızlığım tek bile bildiğim sen benim vazgeçilmezimsin

Türk Milleti;
Kurtuluş savaşına başladığımızın onbeşinci yılındayız. Bugün,Cumhuriyetimizin onuncu yılını doldurduğu, en büyük bayramıdır. Kutlu olsun.


Yurtdaşlarım,
Az zamanda çok ve büyük işler yaptık. Bu işlerin en büyüğü, temeli Türk kahramanlığı ve yüksek Türk Kültürü olan, TürkiyeCumhuriyetidir. Buradaki muvaffakiyeti Türk milletinin ve onun değerli ordusunun bir ve beraber olarak, azimkarane yürümesine borçluyuz. Fakat yaptıklarımızı asla kafi göremeyiz çünkü daha çok ve daha büyük işler yapmak mecburiyetinde ve azmindeyiz. Yurdumuzun, dünyanın en mamur ve medeni memleketleri seviyesine çıkaracağız. Milletimizi en geniş refah, vasıta ve kaynaklarına sahip kılacağız. Milli kültürümüzü, muasır medeniyet seviyesinin üstüne çıkaracağız. Bunun için, bizde zaman ölçüsü geçmiş asırların gevşetici zihniyetine göre değil; asrımızın sürat ve hareket mefhumuna göre düşünülmelidir. Geçen zamana nisbetle, daha çok çalışacağız. Daha az zamanda, daha büyük işler başaracağız. Bunda da muvaffak olacağımıza şüphem yoktur. Çünkü Türk milletinin karakteri yüksektir. Türk milleti çalışkandır, Türk milleti zekidir. Çünkü, Türk milleti, milli birlik ve beraberlikle güçlükleri yenmesini bilmiştir. Ve çünkü, Türk milletinin, yürümekte olduğu terakki ve medeniyet yolunda, elinde vekafasında tuttuğu meşale, müspet ilimdir. Şunu da ehemmiyetle tebarüz ettirmeliyim ki, yüksek bir insan cemiyeti olan Türk milletinin tarihi bir vasfı da, güzel sa’natları sevmek ve onda yükselmektir. Bunun içindir ki, milletimizin yüksek karakterini, yorulmaz çalışkanlığını, fıtri zekasını, ilme bağlılığını güzel san’atlara sevgisini, milli birlik duygusunu mütemadiyen ve her türlü vasıta ve tedbirlerle besliyerek inkişaf ettirmek, milli ülkümüzdür. Türk milletine çok yaraşan bu ülkü, onu, bütün beşeriyette hakiki huzurun temini yolunda, kendine düşen medeni vazifeyi yapmakta, muvaffak olacaktır.


Bugün, aynı inan ve kat’iyetle söylüyorum ki, milli ülküye, tam birbütünlükle yürümekte olan Türk milletinin, büyük milletinin, büyükmillet olduğunu bütün medeni alem, az zamanda, bir kere dahatanıyacaktır. Asla şüphem yoktur ki, Türklüğün unutulmuş büyükmedeni vasfı ile, atinin yüksek medeniyet ufkunda, yeni bir güneş gibi doğacaktır.

Türk Milleti;
Ebediyete akıp giden her on senede, bu büyük bayramını, daha büyük şereflerle saadetlerle huzur ve refah içinde kutlamanı, gönülden dilerim.

Ne mutlu Türküm diyene.!

Mustafa Kemal ATATÜRK
29 Ekim 1933

RÜZGÂR GÜLÜ

...
ikimiz iki sap buğday olsak
sen benim olsan ben senin olsam
bir gece vakti aklına gelsem
uykunu tutsam bırakmasam
seni kucaklasam kucaklasam
birbirimizin kalbini dinlesek
dünyanın kalbini dinlesek
büyük ateşler yaksalar
iki güvercin uçursalar
nerede olduğumuzu bilsek.

Attila İLHAN

LAVİNİA

Sana gitme demeyeceğim
Üşüyorsun ceketimi al
Günün en güzel saatleri bunlar
Yanımda kal

Sana gitme demeyeceğim
Gene de sen bilirsin
Yalanlar istiyorsan yalanlar söyleyeyim
İncinirsin

Sana gitme demeyeceğim
Ama gitme Lavinia
Adını gizleyeceğim
Sen de bilme Lavinia

Özdemir ASAF

Bu Ne Biçim Hikaye Böyle (Mazhar Alanson)

Bu ne biçim hikaye böyle hasta mısın nesin bana söyle
Gel gidelim güneylere yenilenip dinlenmeye
Deliyim ben aslında senin gibisin sevmekle deli

Basarisiz olduysan oldun yikma kendini zaten yorgunsun
Ya bu deveyi güdersin ya bu diyardan gidersin
Ya vazgeçer unutursun yada yolun açık olsun hadi
Bu felek kimine kavun kimine kelek yedirdi
Sevinip de şımarınca sana derhal bildirildi tabi

Nerde hani o canim gözler hani nerde verdigin sözler
Boğuldum ben gözyaşına elimi tutan el nerde
Sorarim kendi kendime elimi tutan el nerde hani

senin olmadığın yerde

Adına aşk koyduğun o büyük boşluğaben koca bir hayat sığdırdım...
Beni sevmemene isyan edip kaçmak,sende aradıklarımı hayatla doldurmaya çalışmak,ruhumun en büyük yanılgısıydı...
Hayat bana en acımasız yüzünüsevgini inkar ettiğim zamanlarda gösterdi...
Ve şimdi asıl olmam gereken yerde,hayata başladığım yerde,kalbindeyim...
Vazgeçilmez oluşunun sırrı bu işte:

Senin olmadığın yerde ne olduğunu biliyorum...

Cezmi ERSÖZ

dur vakit geçsin biraz
otur acını anLatan bir şiir yaz
sus gözLerini bakma ihanete
bu mevsim yağmursa bir sonrası yaz
çocuğum üzülme tüm bunLar geçer
geçer bu kahırdan günLer
çocuğum düşünme birazcık yaLan
aşk için söyLenen şeyLer
bir sabah uyanınca farkLı oLur tüm dünya
bir insan suratinde tanıdık biz sevdayı
aşk tanrının armağanı geri çevriLmez
bu acı hep asiLdir koLay koLay siLinmez
çocuğum üzüLme tüm bunLar geçer
her zaman kaybeden gider
çocuğum üzüLme tüm bunLar geçer

güneş batmadan yıLdızLar görünmez eLbet
geLecek günLer ne aLır ne verir biLemem
biLdiğim,
şarkıLar biten aşkLarın cenaze törenLeridir

bi şarkı söyLe.. göm gitsin
göm gitsin acıLar
göm gitsin sevdaLarı
göm gitsin yaLnızLığı

sonrada otur yüreğin yeşerene kadar ağLa
bırak bırak başka bi yerde büyüsün o bebek
beLki böyLesi daha iyi...

Kalplerinde aşk işaretiyle doğsa da bazı günler yorulur insan karşılıksız sevgilerinden... Yorulur kendisini anlatamamaktan... “Sevgilim!” der, “sevgilim!” ama sevgilim dediği yanında değildir, bilir... Bazı günler insan soluksuz kalır, içindeki sevgili olmasa bile, karşısındakine deliler gibi sarılır... O olmadığını bile bile, sonsuz bir umutsuzlukla sarılır... İnsan soluksuz kalmayagörsün, sevgili diye bütün yanlışlarına, bütün kaçışlarına, kendine yaptığı ihanetlere sarılır... İnsan bir kere içindeki aşktan umudunu kesmeye görsün, her şey olmak, her yere yetişmek için bu hayata düşer... Her şey olduğunu, her yere yetiştiğini sandığı anda, ortada kendisi yoktur artık... Kaybolmuşluğa çok yakındır... Kopup geldiği ışığa inancı azalmıştır... Daha az acı çekiyordur artık... Ama artık daha mutsuzdur eskisinden... Daha mutsuzdur, o ışığı acı çekerek özlediği günlerden...

Yaslanan Birgün Bugün

Dudaklarim Kilitli, Hosçakal Bugün!..

Sen De Yolcusun Dünlerimde Sorgusun. Git De Dinlen Gidenlerle Yarinim Kapida Bekliyor Ve Son Veda Zamani

Saçlarimda Sakli Kar Beyaz Ve Gözlerimde Hep Telas. Panik, Silik Resimler Ortasinda Bir Küçük Çocuktum Hep Konuktu Baska Gün Ve Çok Soguktu Her Geçen Dün.

Tipki Sen Gibiydi Giden O Eski Dünler, Geçmisin Karanliginda Anilarimdi Onlar, Bense Bulamaz Oldum Onlari, Hep Selam Gönderdim Geride Kalana Kanitim Yoktu Yarina, Yolcularimla Agladim, Hiç Misafir Olmamisti Kimse Bunu Ben Anladim.

Sonbaharda Katil Oldu Rüzgarlar, Öldu Tüm Yapraklar, Yagmur Aldi Gözyasi, Ve Rüzgar Oldu Ruhlar Estiler Yavasça.

Sen Misali Aglamisti Her Dünüm Usulca.

Aynalarda Bugulu Yüzümü Göremez Oldum, Ve Iyimserlik Mateminde Sari Gül Tuttum.

Hayallerim Yok Oldu Koydugum, Yerde Yoktu Hiçbiri, Tek Yabanci Bendim Evde, Ve Bir Yalanci Mumdu,Dogan Günes. Solan Gülümdü, Talan Sonuydu, Kalan Resimdi Bir Vesikalik Gülen Çocuktum Yüzüme Bakarak Agladim, Yüzlesirken Kendimle Hiçkiriklarimla Savasir Oldum Ertelendim Yarina.

Reddedildim, Gideni Yolcu Etti Gözlerim Ve Gelene Meraba Dedi Bu Kimsesiz Dilim, Ortalarda Gezinen Oldu, Dilenci Ellerim, Bu Son Demiydi Sonbaharin Son Yapraginda Son Gülümsemekki Nefesi Son Çekisti Içime Sonbahardi. Güz Agirdi Gün Üzeri Bir Tebessüm Etti Yüz, Sakli Kaldi Her Düsende Kirilan Onca Göçebe His, Biz Dünden Olma Yarina Varma Garibeyiz.