27 Mart 2008 Perşembe

Gurur gerek sen gereksiz,hep kendini akladın,içimden
yavaş yavaş muhabbetini kopardın,kalbimin taa içinden
kapı dışına atandın,önceleri hayat veren şah
damarımdın atardın

adımlarımda korku hakim ve nedeni çoğu zaman
hatalarımdı gecemin ortasında uyanıyorsam bilki sebebi
sensin.Sen kazandın,ben yanıldım en başından
anlamıştım,kendimi hep suçlamıştım.Belki susmak bir
çözümdü agresif tavırlar içerisinde yatan o suskun
adama şöyle bak öyle yanıtı ver ve yüzüme vur çıkar
tüm öfkeni bedenden,teslim ol bu sefer gereksiz gururu
yen.

Hiç yorum yok: